در دهه اخیر، بازار املاک جهان شاهد شکافهای چشمگیری میان رشد قیمت واقعی خانهها و نرخ اجاره بوده است. بررسی دادههای شاخص حباب املاک UBS در سال ۲۰۲۵ نشان میدهد که بسیاری از شهرهای بزرگ مسیرهای متفاوتی را طی کردهاند؛ برخی با جهشهای بیسابقه در ارزش املاک و برخی دیگر با افت همزمان قیمت خانه و اجاره.
میامی در ایالات متحده رکورددار رشد قیمت مسکن در جهان است. از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۵، ارزش واقعی خانهها در این شهر ۹۳.۱ درصد افزایش یافته، در حالی که اجارهها تنها ۱۲.۷ درصد رشد داشتهاند. این اختلاف بزرگ نشاندهنده فشار فزاینده بر استطاعتپذیری مسکن در این منطقه است.
در اروپا، مادرید نمونهای متفاوت ارائه میدهد. این شهر طی ده سال گذشته شاهد رشد ۴۲.۴ درصدی قیمت خانه و جهش ۴۸ درصدی اجاره بوده است؛ بالاترین میزان افزایش اجاره در سطح جهانی. رونق گردشگری و افزایش تقاضا برای اجارههای کوتاهمدت عامل اصلی این روند محسوب میشود. در مقابل، لندن و میلان هر دو کاهش همزمان در ارزش املاک و اجاره را تجربه کردهاند؛ لندن با افت ۱۰.۵ درصدی و میلان با کاهش حدود ۵ درصدی در قیمت خانهها.
آسیا نیز تصویر متنوعی دارد. توکیو با رشد ۶۶ درصدی قیمت خانه و ۲۳ درصدی اجاره، یکی از بازارهای پررونق بوده است. اما هنگکنگ در مسیر مخالف حرکت کرده و کاهش ۱۹.۹ درصدی در قیمت املاک و ۱۱.۴ درصدی در اجارهها را ثبت کرده است.
در آمریکای شمالی، تورنتو و ونکوور شاهد رشد قابلتوجه ارزش املاک در برابر افزایش محدود اجارهها بودهاند. تورنتو طی ده سال ۴۸ درصد رشد قیمت خانه و تنها ۸.۳ درصد افزایش اجاره را تجربه کرده است. ونکوور نیز با جهش ۳۹.۷ درصدی در ارزش املاک و ۲۱.۹ درصدی در اجاره، نمونهای از نابرابری میان بازار خرید و اجاره محسوب میشود. نیویورک اما استثنا بود؛ جایی که هر دو شاخص کاهش یافتند: افت ۴.۹ درصدی در قیمت خانه و ۷.۷ درصدی در اجاره.
در خاورمیانه، دبی رشد ملایمی را تجربه کرده است؛ قیمت خانهها ۱۲.۷ درصد افزایش یافته و اجارهها تنها ۲ درصد رشد داشتهاند.
این دادهها نشان میدهد که از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۵، بازارهای جهانی مسکن بهطور قابلتوجهی از یکدیگر فاصله گرفتهاند. در بسیاری از شهرها، ارزش املاک بسیار سریعتر از اجارهها رشد کرده است، اما در برخی نقاط کلیدی اروپا و آسیا، کاهش تقاضا و شرایط سختتر اعتباری موجب افت همزمان هر دو شاخص شده است.
در مجموع، روندها بیانگر آن است که مالکیت مسکن در بسیاری از شهرهای جهان بهویژه در آمریکای شمالی و اروپا، بهمراتب جذابتر از اجاره بوده و همین امر فشار مضاعفی بر بازار اجاره و توان مالی خانوارها وارد کرده است.
