ژوهشی تازه که توسط گروهی از روانشناسان اسپانیایی انجام شده، پرده از دلایل شکلگیری و گسترش پدیدهای به نام «اینسلیسم» برداشته است؛ اصطلاحی که به مردانی اطلاق میشود که خود را «مجردان اجباری» میدانند و ناتوانی در برقراری رابطه عاطفی یا جنسی را به گردن زنان میاندازند.
این بررسی جامع که بر پایه مرور دهها مقاله علمی صورت گرفته، نشان میدهد مجموعهای از عوامل روانی و اجتماعی در کنار هم میتوانند برخی مردان را به سمت زنستیزی و انزوا سوق دهند.
ویژگیهای مشترک این گروه
مطالعه جدید شش خصوصیت اصلی را در میان این افراد شناسایی کرده است:
- احساس تنهایی شدید و مزمن
- تجربه مکرر طرد شدن در روابط
- عزتنفس پایین و خودپنداره منفی
- نبود حمایت اجتماعی کافی
- سطح بالای اضطراب و افسردگی
این ترکیب آسیبپذیری روانی میتواند زمینهساز خشم، پرخاشگری و حتی گرایش به خشونت شود. بسیاری از این افراد برای یافتن همفکران خود به جوامع آنلاین در پلتفرمهایی مانند ردیت، ایکس، یوتیوب و تیکتاک پناه میبرند.
باورها و ایدئولوژی
اینسلها اغلب مردان جوان ۱۸ تا ۳۰ ساله هستند که باورهای زنستیزانه و گاه نژادپرستانه دارند. آنان شکستهای عاطفی خود را نتیجه «قدرت گرفتن زنان» یا «فمینیسم» میدانند و رابطه جنسی را حقی طبیعی تلقی میکنند که از آنان دریغ شده است. در نگاهشان تنها مردان بسیار جذاب و سلطهگر شانس موفقیت دارند و سایرین محکوم به شکستاند.
یکی از باورهای رایج در این جوامع «اصل ۸۰/۲۰» است؛ یعنی ۸۰ درصد زنان تنها به ۲۰ درصد مردان برتر جذب میشوند. این دیدگاه باعث میشود بسیاری از آنان زنان را مقصر اصلی ناکامیهای خود بدانند.
زبان و اصطلاحات خاص
این گروه واژگان ویژهای دارد که برای افراد بیرون از جامعهشان اغلب نامفهوم است. زنان را با اصطلاحاتی تحقیرآمیز مانند حیوان، شیء یا ربات خطاب میکنند و برای دستهبندی روابط از واژههایی چون «استیسی» (زن جذاب)، «بکی» (زن معمولی) و «چد» (مرد بسیار جذاب) استفاده میکنند. در پایینترین سطح این سلسلهمراتب، خود اینسلها قرار دارند که بهزعمشان هیچ شانسی برای رابطه ندارند.
مسیر رادیکالیزه شدن
مطالعه نشان میدهد برخی از این افراد به تدریج به سمت افراطیگری کشیده میشوند. اصطلاح «قرص قرمز» به معنای ورود به جهان اینسلها و «قرص سیاه» نشانه مرحلهای است که خشونت در آن توجیه و ترویج میشود. نمونههای واقعی این افراطیگری در حملات مرگبار الیوت راجر در سال ۲۰۱۴ و الک میناسیان در سال ۲۰۱۸ دیده شد؛ افرادی که در جوامع اینسل بهعنوان قهرمان شناخته میشوند.
ریشه تاریخی واژه
جالب است بدانیم واژه «اینسل» در ابتدا معنای منفی نداشت. این اصطلاح در سال ۱۹۹۷ توسط یک دانشجوی دختر در تورنتو ساخته شد تا فضایی حمایتی برای همه کسانی که از تنهایی عاطفی و جنسی رنج میبرند ایجاد کند. اما با گذشت زمان و تغییر مسیر انجمنها، این واژه به تدریج به مفهومی مردانه و زنستیز بدل شد.
نتیجهگیری پژوهشگران
این تحقیق که در مجله «پرخاشگری و رفتار خشونتآمیز» منتشر شده، تأکید میکند که هرچند بیشتر اینسلها به خشونت واقعی دست نمیزنند، اما عادی شدن گفتار زنستیزانه در اینترنت میتواند زمینهساز خیالپردازیهای خطرناک و حتی اقدام عملی شود. پژوهشگران پیشنهاد کردهاند مطالعات آینده بر نقش اضطراب، افسردگی و شرایط نورودایورجنت در این پدیده تمرکز کند و همچنین مسیرهای رادیکالیزه شدن و عوامل محافظتی در برابر خشونت بررسی شوند.
این یافتهها نشان میدهد که زنستیزی و انزوا در میان برخی مردان تنها نتیجه یک عامل نیست، بلکه ترکیبی از مشکلات روانی، اجتماعی و فرهنگی است. توجه جدی به سلامت روان، آموزش مهارتهای ارتباطی و ایجاد حمایت اجتماعی میتواند راهی برای کاهش این گرایشها و جلوگیری از تبدیل شدن آنها به تهدیدی واقعی باشد.
