قرعهکشی جام جهانی ۲۰۲۶ روز گذشته برگزار شد و حضور دونالد ترامپ رئیسجمهور آمریکا و جیانی اینفانتینو رئیس فیفا در بخشی از مراسم، توجه رسانهها را به خود جلب کرد. با این حال، آنچه بیش از همه در ایران خبرساز شد، واکنش غیرمنتظره خداداد عزیزی در جریان پخش زنده بود.
این پیشکسوت فوتبال ایران در هنگام حضور در برنامه تلویزیونی، عبارتی رکیک بر زبان آورد که بلافاصله در شبکههای اجتماعی بازتاب گستردهای پیدا کرد. کاربران با انتشار ویدیو و واکنشهای مختلف، این اتفاق را به یکی از موضوعات داغ فضای مجازی تبدیل کردند.
پس از این ماجرا، بسیاری از مخاطبان در فضای مجازی خطاب به نهادهای نظارتی از جمله ساترا و همچنین مدیران صداوسیما نوشتند: «اگر دغدغه اصلی شما صیانت از پخش زنده است، ابتدا باید شبکه سه را مدیریت کنید.»
منتقدان تأکید دارند که به جای محدود کردن یا حذف برنامههای زنده، باید سازوکاری برای کنترل و مدیریت چنین اظهارات خارج از چارچوبی در نظر گرفته شود. این رخداد بار دیگر بحثهای جدی درباره نظارت بر برنامههای زنده تلویزیون را داغ کرده و نشان داده است که چالش مدیریت محتوا در رسانه ملی همچنان یکی از مسائل حساس و پرحاشیه باقی مانده است.
ناگفته نماند که پیشتر نیز بارها شاهد ادبیات زشت این فوتبالیست سابق تیم ملی ایران بودهایم.
تک به تک خداداد با ترامپ، صداوسیما را بیآبرو کرد!
به گزارش برترینها، مراسم قرعه کشی جام جهانی فوتبال ۲۰۲۶ از جام جهانی در حالی از شبکه سوم سیما پخش شد که ساترا در ابلاغیهای به پلتفرمهای دارای مجوز صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی، اعلام کرد انتشار زنده مراسم قرعهکشی جامجهانی ممنوع است! پس از آن، از سوی پایگاه اطلاعرسانی سیما، اعلام شد قرعه کشی مرحله گروهی جام جهانی ۲۰۲۶ روز جمعه، ۵ دسامبر مصادف با ۱۴ آذر ساعت ۱۲ به وقت آمریکا (۲۱:۳۰ به وقت تهران) که در مرکز هنرهای نمایشی جان اف. کندی در واشنگتن برگزار می شود، از ساعت ۱۸:۰۰ تا ۲۲:۳۰ به صورت زنده برای فوتبال دوستان پخش میشود.
به این ترتیب مردم و علاقمندان فوتبال باید پخش زنده این مسابقات را به صورت زنده از شبکه سوم سیما تماشا میکردند؛ برنامهای که با حضور خداداد عزیزی روی آنتن رفت و در حالی که طبق معمول انتظار میرفت حضور وی بدون حاشیه دنبال نشود، اما این بار حاشیه آقای پرحاشیه صرفاً عصبانی شدن، تهدید کردن و رفتارهای عجیب و غریب نبود بلکه با الفاظ رکیک و ناپسند روی آنتن زنده و مقابل چشم میلیونها بیننده ایرانی، همراه شد.
عزیزی در طول این برنامه ۲ بار از الفاظ بسیار زشت و زننده استفاده کرد و یک بار نیز با تذکر همراه با خنده مجری برنامه مبنی بر اینکه میکروفن باز است و صدا پخش میشود، روبرو شد!
به طور حتم همان زمان که خداداد عزیزی با به کارگیری الفاظ نامناسب مقابل دوربین تلویزیون مشغول مزهپراکنی ناپسندانه بود، بسیاری از کودکان، نوجوانان و جوانان علاقمند به فوتبال که بی شک بخشی از آنها را نیز بانوان تشکیل میدهند، مشغول تماشای برنامه مذکور بودند و مشخص نیست که چرا باید تا این حد قبح به کار بردن الفاظ رکیک مقابل چشم میلیونها بیننده تلویزیونی با توجه به محدودیت ایجاد شده ساترا برای پلتفرمهای دارای مجوز صوت و تصویر فراگیر، شکسته شود؟ این سوال از مسئولان سیما و به ویژه شبکه ۳ مطرح است که به چه علت باید چنین اتفاقی نه یکبار، بلکه دو بار در برنامه زنده تلویزیونی رخ دهد؟ چه کسی در این خصوص پاسخگو است و چرا باید شاهد چنین مسائلی در رسانه ملی باشیم؟
بهتر نبود همان مرتبه اول که عزیزی از الفاظ نامناسب استفاده کرد به صورت جدی به او تذکر داده شود؛ اتفاقی که بعید است از سوی متولیان این برنامه با توجه به خصوصیات اخلاقی مهمان دعوت شده که هر آن ممکن بود با ترک برنامه همراه شود، رخ داده باشد. بهتر نیست رسانه ملی از دعوت کردن افرادی که کنترلی روی رفتار، گفتار و افکار خود ندارند پرهیز و مهمانان خود را از جامعه فرهیختهتر فوتبال کشور، انتخاب کند تا شاهد نمایش چنین الفاظی نباشیم و چنین ادبیاتی در رسانه ملی مورد استفاده قرار نگیرد؟
خبرورزشی نیز در یادداشتی به چند نکته درباره این اتفاق پرداخت:
اول- اینجا کاری با شخص نداریم. ترامپ از شمر و یزید بدتر، کسی هم تردید در شرارت آمریکا و دشمنی با ایران ندارد. اینجا پای شرافت و حرمت ایران و ایرانی وسط است.
دوم- کاری با سازمان صداوسیما هم نداریم؛ بحث یک روند و رویه است، نه نهاد و بنیاد. وقتی شایستهسالاری نباشد، وقتی کارنامه و عقبه مهم نباشد، وقتی همه چیز رانتی و با سلیقه شخصی باشد، نتیجه همین میشود و بس!
سوم- دو صد گفته چون نیم کردار نیست. هزار ساعت شعار و ادعا و حرف به اندازه یک رفتار ساده تاثیر ندارد. ما در حرف، ادعای فرهنگ و ادب ۷هزار ساله داریم اما در عمل…
وقتی به مجموعه این نکات نگاه کنید، در یک نقطه بههم میرسند. پخش مراسم قرعهکشی جام جهانی که با توجه به انحصاریبودنش، مردم مجبور بودند پای تلویزیون بنشینند. اما اگر فضای رقابت بود، چند نفر مخاطب صداوسیما بودند؟ چند نفر را در اطراف خود سراغ دارید که ماهی یکبار تلویزیون نگاه کنند؟
حالا زاویهای دیگر: اگر لیاقت ملاک بود و سخنوری و دانش شرط، چه کسی خداداد عزیزی را روی آنتن میآورد؟ اگر قانون واقعی حاکم و بین خودی و غیرخودی فرق نبود، آیا عزیزی جرات داشت این حرفها را در حضور خانوادهها روی آنتن بگوید و راستراست راه برود و کسی با او کاری نداشته باشد؟
مردم سالی یک بار در دربی مجبورند تلویزیون ببینند، چون رانتی است که به بقیه نمیدهند! با گسترش اینترنت، دیگر نمیشود این انحصار را حفظ کرد و میبینیم که به زور دگنک ساترا هم پلتفرمها را همیشه نمیتوان وادار کرد! اما انصاف کجاست؟ با زور و انحصار، مردم را بنشانی پای تلویزیون تا این اهانتها را تماشا کنند؟ به بهانه ترامپ؟ آمریکا و رئیسجمهورش احترام و شخصیتی ندارند، حرمت خانواده ایرانی و ادب و فرهنگ و تاریخ ایران و ایرانی چه؟ آنها هم حرمتی ندارند؟
کارنامه خداداد عزیزی نشان میدهد در دکان او کالای فرهنگی و اخلاق پیدا نمیشود. کسی که توهین و پردهدری را رندی میداند و بدنامی را به گمنامی ترجیح، به او و امثال او حرجی نیست. اما آقایان دکتر متولی سازمان و شبکههای مختلف چه؟ از امروز به بعد از آنها هم توقع ادب و برنامهای که بشود با خانواده پای آن نشست، نداشته باشید!
