به گزارش اختصاصی دیلی میل، نیک راینر همچون «بمب ساعتی» بود؛ اعتیاد او به مواد مخدر پس از آنکه والدینش تهدید کردند او را از خانه بیرون کنند، از کنترل خارج شد.
منابع نزدیک به خانواده گفتهاند این مرد ۳۲ ساله که یکشنبه شب بهدلیل قتل پدر فیلمسازش، راب راینر ۷۸ ساله، و مادرش میشل ۶۸ ساله با ضربات چاقو بازداشت شد، طی پنج سال گذشته در مهمانخانه والدینش در برنتوود لسآنجلس زندگی میکرد. در این مدت، رفتارهای او روزبهروز آشفتهتر و هراسانگیزتر شده بود.
منبعی نزدیک به راینر در روز دوشنبه به دیلی میل گفت:
نیک در مهمانخانه آنها زندگی میکرد، همان مهمانخانهای که بیش از یک بار آن را نابود کرده بود. او شیشه مصرف میکرد و روزها نمیخوابید و سپس دچار طغیان میشد، وسایل را میشکست، به دیوارها مشت میزد. او یک بمب ساعتی بود. مصرف موادش بدتر میشد و والدینش میخواستند که او برود.
به گفته این منبع، نیک که یکی از سه فرزند این زوج بود، اغلب به خرابیهایی که در طول دورههای مصرف مواد ایجاد میکرد، میخندید.
او درباره اینکه چگونه میتواند از عواقب انجام هر کاری فرار کند، لاف میزد. برای مصرف مواد مخدر و زنان خیابانی از والدینش پول میگرفت و به خراب کردن مهمانخانه والدینش میخندید. در مورد آن بسیار بیخیال بود. او مدام میگفت که سمت هروئین نرفته و میتواند مصرف ماریجوانایش را کنترل کند. اما این رویه، به مصرف شیشه و روزها بیدار ماندن و غذا نخوردن تبدیل شد.
او واقعاً هیچ کنترلی نداشت. وقتی به دیوار حمام مشت زد، دستش شکست و از کمک گرفتن خودداری کرد. با والدینش دعوا میکرد، چون آنها با او اتمام حجت میکردند: دارو مصرف کن و مواد را ترک کن، یا از اینجا برو. وقتی که شروع به تهدید خواهرش کرد، آنجا بود که اوضاع از کنترل خارج شد. والدینش بارها تهدید کردند که با پلیس تماس میگیرند؛ اما در نهایت این کار را نکردند.
نیک خودش قبلاً یکی از این اپیزودهای انفجاری را با جزئیات دلهرهآور در سال ۲۰۱۸ در پادکست دوپی (Dopey)، برنامهای متمرکز بر اعتیاد و بهبودی، توصیف کرده بود. در قسمت ۱۸ آگوست ۲۰۱۸، مجری برنامه دیوید مانهایم مستقیماً از او پرسید:
وقتی که مهمانخانه را خراب کردی، چه اتفاقی افتاد؟
نیک پاسخ داد:
من کاملاً تحت تأثیر مواد محرک قرار گرفتم. فکر کنم کوکائین و چیز دیگری بود. روزها بیدار بودم.
او در ادامه به توصیف تخریب تقریباً همه چیز داخل ساختمان در حالت جنون ناشی از مواد مخدر پرداخت.
شروع کردم به مشت زدن به چیزهای مختلف در مهمانخانه. با تلویزیون شروع کردم و بعد رفتم سراغ چراغ. همه چیز در مهمانخانه نابود شد.
وقتی مانهایم پرسید که آیا این خشونت راهی برای رها کردن تنشهای فروخورده بود، نیک این فرضیه را رد کرد.
او پاسخ داد:
نه، در آن موقعیت دیوانه هستی. هیچ منطقی وجود ندارد.
مانهایم در طول مصاحبه ابراز نگرانی کرد و نیک را تشویق کرد که فرصت دیگری به ترک اعتیاد و پاک شدن بدهد.
این پادکست دوباره وایرال شده و در سایه قتل روز یکشنبه، اهمیت تلخی پیدا کرده است.
پس از آنکه رومی، خواهر نیک، جسد این زوج را در داخل خانه آنها پیدا کرد، پلیس نیک را حدود ساعت ۹:۱۵ شب یکشنبه به ظن ارتکاب یک جنایت دستگیر کرد. هر دوی آنها از جراحات متعدد چاقو رنج برده بودند.
نیک برای نوشتن فیلم زندگینامه چارلی بودن (Being Charlie) که در سال ۲۰۱۵ منتشر شد و پدر معروفش آن را کارگردانی کرد، از تاریخچه اعتیاد خود الهام گرفت. او این فیلمنامه را با مت الیسوفون ۳۴ ساله که او را در مرکز بازپروری ملاقات کرده بود، به طور مشترک نوشت. منبعی نزدیک به الیسوفون به دیلی میل گفته که این دو «رابطه فوقالعادهای» داشتند. اما این منبع گفت که در سالهای اخیر این دوستی از بین رفت؛ زیرا نیک به رفتوآمد به مراکز بازپروری ادامه داد، در حالی که مت به مدت ۱۳ سال هوشیار باقی مانده است.
او به تعطیلات با خانواده راینر رفت، ماهها با آنها زندگی کرد. حالا او احساس بدی دارد که شاید میتوانست کارهای بیشتری انجام دهد. اما من به او گفتم، پنج سال است که با نیک صحبت نکردهای. در طول مدتی که با او بودی، دوست خوبی برایش بودی.
این منبع در مورد ادعایی مبنی بر اینکه نیک والدین خود را کشته، گفت:
فکر کردن به اینکه والدین هرطور که بودند، هر کار درست یا غلطی که انجام دادند، در نهایت توسط پسرشان خواهند مرد؟ من نمیتوانم این را درک کنم. این واقعاً، به معنای واقعی کلمه، قلب آدم را میشکند.
نیک بهطور علنی در مورد شروع اولین دوره بازپروری در حدود تولد ۱۵ سالگیاش صحبت کرده و پس از آن، ۱۷ بار دیگر در طول چهار سال بعدی به مراکز بازپروری مراجعه کرد.
تصاویری از مرکز بازپروری سوء مصرف مواد مردان فاندیشن هاوس (Foundation House) در پورتلند، نشان میدهد که او بیش از دو ماه در پاییز سال ۲۰۱۷ در حال بازپروری بوده است.
در تصاویر منتشرشده، نیک در سپتامبر ۲۰۱۷ در مسابقات قهرمانی سافتبال در هادلاک فیلد پورتلند شرکت کرده و یک ماه بعد همراه گروهی در پارک ایالتی باکستر به کوهنوردی پرداخته است؛ سفرهایی که توسط مرکز بازپروری برنامهریزی شده بودند.
او پیشتر در گفتوگویی با مجله پیپل در سال ۲۰۱۶، ایالت مِین را یکی از سه جایی معرفی کرده بود که پس از ترک بازپروری و بازگشت به مصرف مواد، در آن بیخانمان شده بود.
دوستان و نزدیکان خانواده میگویند نشانههای هشداردهنده سالها وجود داشت. طبق گزارش دیلی میل، نیک در جمعهای خانوادگی به عنوان «بچهای تندخو» شناخته میشد که از همان کودکی با کنترل هیجانات مشکل داشت؛ موضوعی که والدینش را مدتها پیش از آغاز سوءمصرف مواد، به جستوجوی کمک حرفهای واداشت.
آلانا زابل، مربی شناختهشده یوگا که نزدیک به یک دهه با خانواده راینر همکاری داشت، گفته است رفتار نیک در کودکی آنقدر مشکلساز بود که او را به نوشتن کتابی برای کودکان درباره پسری با طغیانهای شدید عاطفی ترغیب کرد. به گفته او، نیک گاهی با فریاد و هیاهو وارد جلسات یوگا میشد، رفتاری که برای اطرافیان آزاردهنده بود و نمونهاش را کمتر دیده بودند.
زابل توضیح داده که حتی مدتی کلاسهای خصوصی با نیک برگزار کرد تا به کنترل هیجاناتش کمک کند. خانواده راینر نیز یک درمانگر خانوادگی استخدام کرده بودند تا مشکلات رفتاری او را مدیریت کنند. این اقدام نشان میدهد که والدینش تا چه اندازه برای حل این مسئله اهمیت قائل بودند و تلاش داشتند راهی برای بهبود پیدا کنند.
