شاید بسیاری از ما فکر کنیم زبالههایی که دور میاندازیم، به سادگی ناپدید میشوند، اما در واقع این زبالهها در محلهای دفن زباله انباشته میشوند و تجزیه آنها ممکن است دههها یا حتی قرنها طول بکشد. آگاهی از مدتزمان تجزیه انواع مختلف زباله میتواند به ما کمک کند تا مصرف موادی را که زمان زیادی برای تجزیه نیاز دارند، کاهش دهیم و در حفظ محیط زیست نقش مؤثرتری ایفا کنیم. در ادامه به مدتزمان تجزیه برخی از زبالههای رایج میپردازیم:
۱. نی پلاستیکی (۲۰۰ سال)
نیهای پلاستیکی که اغلب کاربردهای غیرضروری دارند، برای تجزیه به ۲۰۰ سال زمان نیاز دارند. به همین دلیل، کاهش استفاده از این نوع پلاستیکها به یکی از اهداف اصلی محیطزیستی تبدیل شده است.
۲. باطری (۱۰۰ سال)
باطریهای معمولی که در خانهها استفاده میشوند، میتوانند با زبالههای عمومی دفع شوند، اما باطریهای شارژی، خودرویی و صنعتی نیاز به دفع در محلهای مخصوص دارند. این باطریها در محیط زیست باقی میمانند و به مرور زمان مواد شیمیایی مضر آزاد میکنند.
۳. تهسیگار (۱۸ ماه تا ۱۰ سال)
تهسیگارها یکی از زبالههای پرشیوع در جهان هستند که در محیطهای عمومی رها میشوند و به آبهای جاری و دریاها راه پیدا میکنند. مدتزمان تجزیه آنها بستگی به شرایط محیطی دارد و میتواند از ۱۸ ماه تا ۱۰ سال متغیر باشد.
۴. لاستیک (۲۰۰۰ سال)
لاستیکها شامل فلزات سنگین و مواد شیمیایی آلایندهای هستند که در طول فرآیند تجزیه طولانی خود، محیط را آلوده میکنند. تخمین زده میشود که این فرآیند حدود دو هزار سال طول بکشد.
آگاهی از مدتزمان تجزیه زبالهها میتواند به ما در تغییر عادات مصرفی کمک کند. با انتخاب محصولات با تجزیهپذیری سریعتر و کاهش استفاده از پلاستیکها و مواد دیرتجزیه، میتوانیم به محیط زیست کمک بیشتری کنیم.
علاوه بر این، آموزش و آگاهیرسانی در خصوص زبالهها و تاثیرات آنها بر محیط زیست، میتواند جامعه را به سمت رفتارهای پایدارتر هدایت کند. فعالیتهای کمپینهای محیطزیستی، مدارس و نهادهای مختلف در این زمینه، نقش بسزایی در افزایش آگاهی عمومی دارند. از این رو، هر فرد میتواند با کاهش تولید زباله و استفاده بهینه از منابع، به حفظ محیط زیست کمک کند.
۵. قوطیهای آلومینیومی (۸۰ تا ۱۰۰ سال)
این قوطیها برای تجزیه به ۸۰ تا ۱۰۰ سال زمان نیاز دارند، اما خوشبختانه قابلیت بازیافت نامحدود دارند که به کاهش اثرات منفی آنها بر محیط زیست کمک میکند.
۶. لیوانهای فومی (۵۰ سال)
هرچند این لیوانها در مقایسه با سایر زبالههای پلاستیکی سریعتر تجزیه میشوند، اما هنوز نیم قرن زمان میبرد تا کاملاً به طبیعت بازگردند.
۷. نخهای ماهیگیری (۶۰۰ سال)
این نخها به دلیل پتانسیل گیر انداختن حیوانات دریایی و دیگر موجودات حیاتوحش، بسیار خطرناک هستند. بازیافت آنها مشکل است و استفاده مجدد از آنها بسیار محدود است.
۸. کف کفشهای لاستیکی (۵۰ تا ۸۰ سال)
کف کفشهای ساختهشده از لاستیک مصنوعی، به ویژه در کفشهای سنگین، بیش از نیم قرن زمان نیاز دارند تا تجزیه شوند.
آگاهی از مدتزمان تجزیه زبالهها و مواد مختلف میتواند ما را در انتخابهای بهتری در مورد مصرف و دورریزی این مواد یاری کند. انتخاب محصولات با تجزیهپذیری سریعتر و کاهش استفاده از مواد پلاستیکی و مصنوعی کمک شایانی به حفظ محیط زیست میکند.
بیشتر از این، آموزش و ترویج آگاهی در مورد زبالهها و تأثیرات آنها بر محیط زیست میتواند جامعه را به سوی رفتارهای پایدارتر هدایت کند. کمپینهای محیطزیستی، مدارس و نهادهای مختلف در این زمینه نقش مهمی در افزایش آگاهی عمومی دارند. هر فرد میتواند با کاهش تولید زباله و استفاده بهینه از منابع، به حفظ محیط زیست کمک کند.
۹. پدهای بهداشتی و تامپونها (بیش از ۲۵ سال)
بخشهای پلاستیکی این محصولات به دهها سال زمان نیاز دارند تا تجزیه شوند، در حالی که اجزای پنبهای آنها سریعتر در طبیعت تجزیه میشوند.
۱۰. کارتریجهای جوهر پرینتر (۴۵۰ تا ۱۰۰۰ سال)
این زبالهها به دلیل انتشار مواد شیمیایی سمی در حین تجزیه، برای محیط زیست بسیار مضر هستند.
۱۱. کیسههای پلاستیکی (۱۰ تا ۱۰۰۰ سال)
با وجود آگاهی از آسیبهای محیطی این کیسهها، همچنان جزو آلودگیهای عمده جهان محسوب میشوند.
آگاهی از مدتزمان تجزیه زبالهها و مواد مختلف میتواند ما را در انتخابهای بهتری در مورد مصرف و دورریزی این مواد یاری کند. انتخاب محصولات با تجزیهپذیری سریعتر و کاهش استفاده از مواد پلاستیکی و مصنوعی کمک شایانی به حفظ محیط زیست میکند.
بیشتر از این، آموزش و ترویج آگاهی در مورد زبالهها و تأثیرات آنها بر محیط زیست میتواند جامعه را به سوی رفتارهای پایدارتر هدایت کند. کمپینهای محیطزیستی، مدارس و نهادهای مختلف در این زمینه نقش مهمی در افزایش آگاهی عمومی دارند. هر فرد میتواند با کاهش تولید زباله و استفاده بهینه از منابع، به حفظ محیط زیست کمک کند.
۱۲. تیشرتهای نخی (۶ ماه)
تیشرتهای نخی که دور ریخته میشوند، میتوانند طی شش ماه تجزیه شوند. بهتر است به جای دور ریختن، آنها را بازیافت یا اهدا کنیم.
۱۳. بالشتکهای پلییورتان (۱۰۰۰ سال)
این مواد که در صندلی خودروها و مبلمان یافت میشوند، نیاز به زمان بسیار طولانی برای تجزیه دارند و ممکن است تا هزار سال در محیط باقی بمانند.
۱۴. زبالههای کاغذی (۲ تا ۶ هفته)
کاغذها به سرعت تجزیه میشوند، اما حجم بالای آنها در محلهای دفن زباله یک مشکل بزرگ به شمار میآید.
۱۵. طنابها (۳ تا ۱۴ ماه)
طنابهای ساختهشده از مواد طبیعی سریعتر از طنابهای مصنوعی تجزیه میشوند و معمولاً بین سه تا چهارده ماه طول میکشد تا به طبیعت بازگردند.
۱۶. پوشکهای یکبار مصرف (۵۰۰ سال)
این پوشکها که به طور گسترده استفاده میشوند، برای تجزیه به حدود ۵۰۰ سال زمان نیاز دارند و در این مدت مواد شیمیایی سمی را آزاد میکنند.
آگاهی از مدتزمان تجزیه زبالهها میتواند به ما در انتخابهای بهتری برای مصرف و دورریزی این مواد کمک کند. انتخاب محصولات با تجزیهپذیری سریعتر و کاهش استفاده از مواد پلاستیکی و مصنوعی، به حفظ محیط زیست کمک شایانی میکند.
همچنین، آموزش و ترویج آگاهی درباره زبالهها و تأثیرات آنها بر محیط زیست، جامعه را به سوی رفتارهای پایدارتر هدایت میکند. کمپینهای محیطزیستی، مدارس و نهادهای مختلف در این زمینه نقش مهمی در افزایش آگاهی عمومی دارند. هر فرد میتواند با کاهش تولید زباله و استفاده بهینه از منابع، به حفظ محیط زیست کمک کند.
۱۷. پارچههای مصنوعی (بیش از ۱۰۰ سال)
پارچههایی مانند پلیاستر و لیکرا ممکن است قرنها طول بکشد تا تجزیه شوند. استفاده مجدد از آنها به جای دور ریختن، گزینهی بهتری است.
۱۸. دستمال کاغذی (۲ تا ۴ هفته)
استفاده زیاد از دستمال کاغذی به قطع بیرویه درختان منجر میشود. بهتر است میزان مصرف آنها را کاهش دهیم.
۱۹. قوطیهای اسپری مو (۲۰۰ تا ۵۰۰ سال)
این قوطیها معمولاً در محلهای دفن زباله رها میشوند و ممکن است چند قرن طول بکشد تا تجزیه شوند.
۲۰. جورابهای پشمی (۱ تا ۵ سال)
جورابهای پشمی که دور انداخته میشوند، میتوانند بین یک تا پنج سال در طبیعت باقی بمانند.
۲۱. مقوا (۲ ماه)
کارتنهای مقوایی به سرعت تجزیه میشوند و به راحتی قابل بازیافت هستند، که این امر به کاهش اثرات زیستمحیطی کمک میکند.
دانستن مدتزمان تجزیه زبالههای مختلف میتواند به ما در انتخاب محصولات پایدارتر کمک کند. کاهش استفاده از مواد پلاستیکی و مصنوعی و استفاده مجدد از آنها، گامی مؤثر در حفظ محیط زیست است.
آموزش و اطلاعرسانی در مورد زبالهها و تأثیرات آنها بر محیط زیست، میتواند جامعه را به سوی رفتارهای پایدارتر هدایت کند. نهادها و کمپینهای محیطزیستی نقش مهمی در افزایش آگاهی عمومی دارند. هر فرد با کاهش تولید زباله و استفاده بهینه از منابع، میتواند به حفظ محیط زیست کمک کند.
۲۲. فویل آلومینیوم (هرگز)
فویلهای آلومینیومی بهطور کامل تجزیه نمیشوند و بهتر است بهطور کل از مصرف آنها خودداری کنیم.
۲۳. تورهای نایلونی ماهیگیری (۴۰ سال)
این تورها برای حیاتوحش بسیار خطرناک هستند و امکان بازیافت آنها وجود ندارد.
۲۴. زبالههای غذایی (چند ماه تا چند سال)
مدتزمان تجزیه زبالههای غذایی بستگی به نوع و نحوه دفع آنها دارد. برای مثال، پوست سیب حدود دو ماه و پوست موز تقریباً شش ماه زمان نیاز دارد تا تجزیه شوند.
۲۵. بطریهای پلاستیکی (۴۵۰ سال)
بطریهای پلاستیکی که روزانه دور انداخته میشوند، به حدود ۴۵۰ سال زمان نیاز دارند تا تجزیه شوند.
۲۶. قوطیهای حلبی (۵۰ سال)
قلع معمولاً در قوطیهای مواد غذایی و لوازم الکترونیکی استفاده میشود و برای تجزیه حدود نیم قرن زمان نیاز دارد.
۲۷. چرم (۵۰ سال)
چرم به دلیل فرآیندهای شیمیایی در تولید آن، برای محیط زیست مضر است و تجزیه آن حدود ۵۰ سال زمان میبرد.
۲۸. دستمالهای مرطوب (۱۰۰ سال)
دستمالهای مرطوب به دلیل استفاده از مواد پلاستیکی در تولیدشان، حدود یک قرن طول میکشد تا تجزیه شوند.
۲۹. شیشه (بیش از یک میلیون سال)
شیشه یکی از مقاومترین مواد در برابر تجزیه است و ممکن است بیش از یک میلیون سال در طبیعت باقی بماند.
آگاهی از مدتزمان تجزیه زبالهها به ما کمک میکند تا انتخابهای بهتری برای مصرف و دفع این مواد داشته باشیم. با کاهش استفاده از مواد پلاستیکی و مصنوعی و بازیافت مناسب، میتوانیم نقش مؤثرتری در حفاظت از محیط زیست ایفا کنیم.
آموزش و اطلاعرسانی درباره تأثیرات زبالهها بر محیط زیست میتواند جامعه را به سوی رفتارهای پایدارتر هدایت کند. نهادها و کمپینهای محیطزیستی نقش مهمی در افزایش آگاهی عمومی دارند. هر فرد میتواند با کاهش تولید زباله و استفاده بهینه از منابع، به حفظ محیط زیست کمک کند.
منبع: لایفاتک