آذرماه برای آنهایی که صفحات حوادث را دنبال میکنند، یادآور یک نام است؛ مهین قدیری؛ کسی که عنوان نخستین زن قاتل سریالی ایران را نیز یدک میکشد. او آذرماه سال ۱۳۸۹ در زندان چوبیندر قزوین اعدام شد و همین بهانهای شد برای مرور پرونده او.
مهین قدیری جنایتهای خود را از سال ۸۵ و با قتل مردی که صاحبخانهاش بود، شروع کرد. گرچه بعد از این جنایت وی از سوی پلیس دستگیر شد، اما در تمامی مراحل تحقیقات اظهار بیگناهی کرد و با توجه به اینکه مأموران مدرکی علیه او بهدست نیاوردند، آزاد شد.
این زن ۳۳ساله، ۲سال بعد از نخستین جنایت یعنی از بهمن ۸۷، قتلهای خود را از سر گرفت و اینبار قربانیان خود را از بین زنان میانسال برگزید. او با یک خودروی رنوی کرمرنگ، در نقاط مختلف قزوین میگشت و بعد از شناسایی زنان میانسال، با گفتن این جمله که شما شبیه مادر خدا بیامرز من هستید یا اینکه اجازه دهید شما را برسانم، آنها را سوار خودروی خود میکرد.
سپس به این افراد آبمیوه مسموم میخوراند و بعد از بیهوشکردن آنها، طعمههایش را خفه میکرد. پس از آن هم همه پولها و طلاهای آنها را به سرقت میبرد و اجساد قربانیان را در محلی خلوت رها میکرد و متواری میشد.
اما در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۸۸زنی ۶۰ساله که موفق به فرار از دست مهین شده بود، شناسایی شد. او گفته بود که در مقبره ۴انبیا یک زن جوان پیش او آمده و گفته که او شبیه مادرش است و میخواهد کمکش کند و وی را سوار خودروی رنو کرده است.
مهین قدیری برای انجام نقشهاش از سوار شدن این زن در صندلی جلو جلوگیری میکند و در ادامه مسیر، یک پاکت آبمیوه ساندیس را با ادعای اینکه نذری است پس از قرار دادن نی به او تعارف میکند، اما زن با توجه به هشدارهایی که داده شده بود، آبمیوه را نمیخورد و از آنجا که راننده تغییر مسیر داده بود به زور از خودرو پیاده میشود.
مدتی بعد یکی از مسئولان ارشد پلیس به مقبره ۴انبیا میرود و خودروی خود را بیرون از محوطه این زیارتگاه پارک میکند. خودروی این مسئول جریمه میشود و او بعد از رویت برگه جریمه به یک ایده بکر میرسد. او حدس میزند که شاید خودروی قاتل هم که بهگفته زن فراری یک رنوی زرد بوده و چند شاهد دیگر هم از قبل این را تأیید کرده بودند، جریمه شده باشد. این مسئله با استعلام از نیروی انتظامی تأیید میشود. با بررسی پلیس مشخص میشود صاحب خودرو یکبار دیگر در سال ۱۳۸۵ هم بهعنوان مظنون به قتل دستگیر شده، اما محکوم نشده بود. عکس این فرد به زن فراری نشان داده میشود و او تأیید میکند که صاحب عکس همان قاتل است. پس از انجام تحقیقات ساعت ۱۵ روز پنجشنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۳۸۸ و حدود ساعت ۳۰دقیقه بامداد پلیس وارد خانه قدیری در منطقه مینودر شده و او را دستگیر میکند.
مهین در بازجوییها به قتل ۵زن و یک مرد اعتراف کرد. او در جریان جلسه محاکمهاش به تمامی جنایاتی که مرتکب شده بود اعتراف کرد و از دادگاه خواست که زودتر حکم اعدام او را صادر کند. به این ترتیب بود که قضات دادگاه بعد از پایان جلسه محاکمه، این زن را مجرم شناخته و وی را به قصاص محکوم می کنند. مهین ۲۹ آذرماه سال ۱۳۸۹در زندان چوبیندر قزوین به دار مجازات آویخته شد.
پرونده مهین قدیری نه تنها به عنوان یک جنایتکار، بلکه به عنوان یک پدیده اجتماعی و روانی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. تحلیلگران معتقدند که عوامل مختلفی از جمله مشکلات خانوادگی، فشارهای اجتماعی و اقتصادی و اختلالات روانی میتوانند در شکلگیری چنین رفتارهایی نقش داشته باشند.
جامعه ایران با شنیدن اخبار مربوط به جنایات مهین قدیری، واکنشهای مختلفی نشان داد. برخی از مردم با ترس و وحشت به این اخبار واکنش نشان دادند و برخی دیگر با همدردی و تلاش برای درک دلایل این جنایات، به دنبال راهحلهایی برای جلوگیری از وقوع چنین حوادثی بودند.
پس از این حوادث، نهادهای مختلف اجتماعی و دولتی تلاش کردند تا با ارائه برنامههای آموزشی و مشاورهای، به کاهش وقوع جنایات مشابه کمک کنند. همچنین، تلاشهایی برای بهبود شرایط زندگی افراد آسیبپذیر و کاهش فشارهای اجتماعی و اقتصادی انجام شد.
منبع: لایفاتک
