گاهی افراد تمایل دارند تا مسائل را پیچیده‌تر از آنچه که واقعاً هستند، جلوه دهند. انتخاب کلمات برای توصیف اشیاء نیز یکی از این راه‌هاست. در این راستا، همه U-boat ها زیردریایی هستند، اما هر زیردریایی U-boat نیست. نام این تسلیحات نظامی بسته به محل ساخت آن‌ها متفاوت است.
U-boat در حقیقت اصطلاحی است که برای زیردریایی‌های آلمانی به کار می‌رود و تفاوت زیادی با زیردریایی‌های ایالات متحده ندارد. واژه “قایق” (boat) از کلمه آلمانی “قایق زیر دریا” یا undersea boat (به اختصار U-boot) گرفته شده است. اگر با اصطلاحات نظامی آشنایی زیادی ندارید اما این اصطلاح برایتان آشنا به نظر می‌رسد، ممکن است آن را در فیلم‌های هالیوودی مانند Das Boot، U-571، The Ministry of Ungentlemanly Warfare یا Greyhound شنیده باشید که در همه آن‌ها این زیردریایی‌های ترسناک آلمانی حضور دارند.
آلمان اولین زیردریایی خود، U-1، را در سال ۱۹۰۵ تکمیل کرد و نخستین کشوری بود که از زیردریایی در جنگ جهانی اول استفاده کرد. از سوی دیگر، نیروی دریایی ایالات متحده اولین زیردریایی خود، U.S.S. Holland، را در اکتبر ۱۹۰۰ به آب انداخت. با این حال، هیچ یک از این دو زیردریایی قابل مقایسه با اولین زیردریایی جنگی تاریخ نیستند، رکوردی که به زیردریایی Turtle تعلق دارد. این زیردریایی توسط دیوید بوشنل، فارغ‌التحصیل دانشگاه ییل، ساخته شده و در طول جنگ انقلابی آمریکا در سال ۱۷۷۶ مورد استفاده قرار گرفت.
نخستین زیردریایی شناخته شده به نام کورنلیس دربل توسط مخترع هلندی در سال ۱۶۲۰ ساخته شد. این زیردریایی ابتدایی شامل یک محفظه چوبی بود که بدنه آن با گریس آب‌بندی شده و توانایی حرکت در عمق حدود ۴.۵ متر زیر سطح رودخانه تیمز در انگلستان را داشت.
در واقع، زیردریایی‌ها چیزی جز قایق‌های زیرآبی نیستند. آلمان آزمایشات زیردریایی‌ها را از سال ۱۸۵۱ آغاز کرد و تا پایان جنگ جهانی اول، حدود ۳۳۴ فروند U-boat ساخته و ۲۲۶ فروند دیگر در دست ساخت داشت. این زیردریایی‌ها در مقایسه با نمونه‌های ساخت ایالات متحده، از کیفیت و کارایی بالاتری برخوردار بودند.
یک زیردریایی U-boat معمولی در دوران جنگ جهانی اول، به‌طور قابل توجهی سریع‌تر (شش گره در سطح و هشت گره در زیر آب) و طولانی‌تر (با برد ۴۰,۰۰۰ کیلومتر) از زیردریایی‌های آمریکایی بود. همچنین می‌توانست چهار برابر سریع‌تر (تا عمق ۵۰.۳ متر) از زیردریایی‌های آمریکایی به زیر آب برود و با کشتی‌هایی که ۲۰ برابر بزرگ‌تر بودند، درگیر شود. در مقابل، نیروی دریایی ایالات متحده تا پایان جنگ جهانی اول، ۷۲ زیردریایی را به خدمت گرفت. این زیردریایی‌ها می‌توانستند به عمق بیشتری نفوذ کنند و در حالت غوطه‌ور سرعتی نیم گره بیشتر داشته باشند.
بین جنگ‌های جهانی اول و دوم، پیشرفت‌های تکنولوژیکی قابل توجهی در زمینه زیردریایی‌ها صورت گرفت. در آغاز جنگ جهانی دوم، ایالات متحده با استراتژی جدید “زیردریایی‌های ناوگانی” وارد جنگ شد و ۲۸۸ زیردریایی در ناوگان خود داشت. در مقابل، ژاپن در طول جنگ جهانی دوم ۱۷۴ زیردریایی داشت که سه چهارم آن‌ها (۱۲۸ فروند) از بین رفتند. آلمان در طول این جنگ ۱۱۶۲ فروند U-boat داشت و بیشتر از مجموع زیردریایی‌های آمریکا و ژاپن (۷۸۵ فروند) زیردریایی از دست داد.
مهم نیست زیردریایی‌ها از کجا آمده باشند، همگی قایق‌های زیرآبی هستند… اما فقط آلمانی‌ها U-boat داشتند.
بیشتر بخوانید:
