بر اساس نتایج یک نظرسنجی گسترده که توسط مؤسسه معتبر پیو (Pew Research Center) در میان شهروندان ۱۸ کشور جهان انجام شده، مشخص شده است که در جوامع با درآمد متوسط، مردم بهطور میانگین سن حدود ۲۶ سالگی را زمان مطلوب برای داشتن نخستین فرزند میدانند. این دیدگاه در بسیاری از کشورها مشترک است و بازه سنی ۲۵ تا ۲۷ سال بهعنوان نقطه تعادل میان آمادگی جسمی، روانی و اقتصادی برای والد شدن شناخته میشود.
در این میان، تفاوتهای فرهنگی و اجتماعی نیز نقش مهمی در شکلگیری این دیدگاهها دارند. برای مثال، در تونس، مردم ترجیح میدهند نخستین فرزند خود را در سن نزدیک به ۳۰ سالگی به دنیا بیاورند—یکی از بالاترین میانگینهای ثبتشده در این نظرسنجی. آرژانتین نیز با میانگین ۲۷.۷ سال در جایگاه بالایی قرار دارد. در مقابل، کشورهایی مانند بنگلادش و آفریقای جنوبی، سنین زیر ۲۵ سال را مناسبترین زمان برای آغاز تجربه والدگری میدانند.
در ۱۲ کشور از ۱۸ کشور مورد بررسی، دستکم ۴۰ درصد از شرکتکنندگان بازه سنی ۲۵ تا ۲۹ سال را بهترین زمان برای تولد فرزند اول دانستهاند. اندونزی با ۵۸ درصد موافق در این بازه، بیشترین همگرایی را نشان داده است. در این کشور، تنها درصد کمی از مردم معتقدند که فرزندآوری باید به بعد از ۳۰ سالگی موکول شود.
اما در برخی کشورها مانند تونس، دیدگاهها پراکندهتر است. حدود یکسوم از بزرگسالان تونسی سن ۳۰ تا ۳۴ سالگی را مناسب میدانند و ۱۶ درصد نیز معتقدند که حتی بعد از ۳۵ سالگی میتوان نخستین فرزند را به دنیا آورد—رقمی که بالاترین میزان در میان کشورهای بررسیشده محسوب میشود.
از منظر جنسیت، تفاوتهای قابلتوجهی در ترجیحات دیده میشود. مردان معمولاً سن بالاتری را برای فرزندآوری پیشنهاد میکنند. برای مثال، در تونس میانگین پیشنهادی مردان ۳۱.۴ سال است، در حالیکه زنان این کشور سن ۲۸.۵ سال را ترجیح میدهند. در بنگلادش، این اختلاف بیشتر به چشم میخورد؛ مردان ۲۴.۸ سال و زنان تنها ۲۲.۱ سال را مناسب میدانند. جالب آنکه تنها در فیلیپین، مردان و زنان بر سر سن ایدهآل برای فرزند اول اتفاق نظر دارند: ۲۵.۲ سال.
سن پاسخدهندگان نیز بر دیدگاه آنها تأثیرگذار بوده است. در اکثر کشورها، افراد زیر ۳۵ سال تمایل دارند سن بالاتری را برای فرزندآوری انتخاب کنند، در حالیکه بزرگسالان بالای ۵۰ سال معمولاً سنین پایینتری را ترجیح میدهند. برای نمونه، در پرو جوانترها میانگین ۲۷.۷ سال را مناسب میدانند، در حالیکه نسل قدیمیتر ۲۵ سالگی را پیشنهاد کردهاند—اختلافی ۲.۷ ساله که نشاندهنده تغییر نگرش نسلی است.
تحصیلات نیز عامل مهمی در تعیین سن ایدهآل برای فرزندآوری است. در ۱۷ کشور از ۱۸ کشور بررسیشده، افراد با تحصیلات بالاتر ترجیح میدهند نخستین فرزند خود را در سنین بالاتری به دنیا بیاورند. این اختلاف در کشورهای آمریکای لاتین بهوضوح دیده میشود:
- در شیلی، تحصیلکردهها میانگین ۳.۵ سال دیرتر اقدام به فرزندآوری میکنند.
- در آرژانتین و مکزیک، این اختلاف ۳.۲ سال است.
- در کلمبیا، ۳.۱ سال.
- در پرو، ۳ سال.
- و در برزیل، ۲.۶ سال تفاوت میان افراد با تحصیلات بالا و پایین دیده میشود.
این دادهها نشان میدهند که تصمیمگیری درباره زمان مناسب برای فرزندآوری، تحتتأثیر مجموعهای از عوامل فرهنگی، اقتصادی، آموزشی و نسلی قرار دارد. در نهایت، آنچه اهمیت دارد، آمادگی روانی و شرایط زندگی افراد است—نه صرفاً عددی که در آمارها ثبت میشود.
