جنگنده F/A-18 Hornet نخست برای نیروی دریایی ایالات متحده طراحی و ساخته شد، با این حال توانست در بازار صادرات به متحدان ایالات متحده نیز به موفقیتهایی دست پیدا کند. این جنگنده بیشتر به عنوان جت جنگنده مستقر روی زمین توسط کشورهای دیگر استفاده میشود. مدل پیشرفتهتر این جنگنده، F/A-18 Super Hornet، با قابلیتهای بیشتر و طراحی مدرنتر، برای کشورهای کمتری تولید و سفارش داده شد؛ زیرا بسیاری از کشورها مانند استرالیا، کانادا و ایالات متحده ترجیح دادند جت جنگنده نسل پنجم F-35 Lightning II را انتخاب کنند.
ایالات متحده
ایالات متحده بزرگترین استفادهکننده از جنگندههای خانواده هورنت است، با در اختیار داشتن حدود ۹۳۱ فروند از این نوع جتها. نیروی دریایی بیشتر از مدل Super Hornet و نسخه جنگ الکترونیک آن یعنی EA-18G Growler استفاده میکند. نیروی دریایی ایالات متحده در حال خرید ادامهدار جنگندههای Super Hornet است، اما احتمالاً آخرین سفارش خود را برای این مدل انجام داده است. در آینده، نیروی دریایی قصد دارد نسل ششمی F/A-XX را جایگزین سوپرهورنتها کند.
استرالیا
استرالیا با در اختیار داشتن ۳۶ فروند جنگنده از خانواده هورنت، یکی از کشورهایی است که بیشتر به سراغ خرید Super Hornet رفته است تا تأخیری که در تحویل F-35A Lightning II داشتهاند، جبران کند. نیروی هوایی سلطنتی استرالیا سوپرهورنتها را در کاربردهای مختلفی از جمله رهگیری هوایی، نبرد هوایی و پشتیبانی نزدیک استفاده میکند. استرالیا همچنین ۱۸ فروند هورنت قدیمی خود را به کانادا فروخته و بقیه را در انباری نگهداری میکند.
کانادا
کانادا ۹۲ فروند جنگنده هورنت در اختیار دارد که نسخه CF-188 Hornet را شامل میشود. نیروی هوایی سلطنتی کانادا از این جنگنده برای دفاع هوایی، برتری هوایی، حمله زمینی و نمایش هوایی استفاده میکند. کانادا در حال جایگزینی هورنتهای خود با F-35A است و انتظار میرود اولین فروند از این جنگندهها در سال ۲۰۲۶ به دست برسد.
فنلاند
در حال حاضر، فنلاند ۶۲ فروند جنگنده هورنت در اختیار دارد که شامل ۷ فروند هورنت آموزشی است. این جنگندهها قرار است با ۶۴ فروند F-35A Lightning II جایگزین شوند. نیروی هوایی فنلاند، با توجه به تجربیات جنگ زمستانی ۱۹۴۰ و همسایگی با روسیه، برای انجام عملیات در بزرگراههای وسیع و سایر نقاط پراکنده کشور طراحی شده است. جنگندههای F-35A بهتازگی روی بزرگراههای فنلاند فرود آمد و بلند شدند، که نشان میدهد نیروی هوایی فنلاند به دنبال افزایش چابکی و قابلیت عملیات از پایگاههای پراکنده است.
به گفته نیروی هوایی فنلاند: «در زمان بحران، هورنتها برای انجام عملیات دفاعی ضد هوایی و محافظت از داراییهای حیاتی کشور و جمعیت غیرنظامی مورد استفاده قرار میگیرند. همچنین، این هواپیما وظیفه پشتیبانی از عملیات مشترک با سلاحهای دوربرد دورایستا را بر عهده دارد و میتواند از روی جادههای بزرگراهی وسیع اعزام شود».
کویت
کویت یکی از متحدان اصلی آمریکا در خلیج فارس است و در حال حاضر ۲۷ فروند جنگنده هورنت در اختیار دارد. این کشور علاوه بر هورنتهای قدیمی، ۳۲ فروند جدید Super Hornet و تعدادی Eurofighter Typhoon را سفارش داده است. در سال ۱۹۹۰، کویت از نیروی هوایی ضعیفی برخوردار بود، اما اکنون به یکی از محوریترین کشورهای منطقه تبدیل شده است. با این حال، ایالات متحده به دنبال حفظ برتری تکنولوژیکی اسرائیل در منطقه است و همین امر باعث شده تا فروش جنگندههای F-35 به چنین کشورهای خلیج فارس محدود شود.
سوئیس
سوئیس، کشوری با سیاست بیطرفی مسلحانه، دارای ناوگانی از ۳۰ فروند جنگنده هورنت است که پنج تای آنها آموزشی هستند. این کشور در حال جایگزینی این جنگندهها با ۳۶ فروند F-35A است که بعضاً در سوئیس مونتاژ خواهند شد. سوئیس با توجه به مساحت و اقتصاد قدرتمند خود، از ارتشی قدرتمند برخوردار است و صنعت دفاعی نسبتاً بزرگی دارد که صادرکننده مهم تسلیحات نظامی محسوب میشود.
یکی از هواپیماهای شناخته شده این کشور، هواپیمای آموزشی پیشرفته Pilatus PC-21 است که توسط بسیاری از کشورهای جهان خریداری شده است. همچنین، سوئیس هواپیماهای آموزشی دیگری مانند Pilatus PC-9 و جتهای تجاری تولید میکند.
اسپانیا
اسپانیا با در اختیار داشتن حدود ۸۳ فروند جنگنده هورنت، یکی از بزرگترین ناوگانهای این جنگندهها در خارج از ایالات متحده را داراست. نیروی هوایی اسپانیا با استفاده از این جنگندهها، در کارزارهای نظامی متعددی شرکت کرده و توانسته است به یکی از نیروهای هوایی قدرتمند منطقه تبدیل شود. علاوه بر این، نیروی هوایی اسپانیا ۶۸ فروند تایفون یوروفایتر در خدمت دارد و ۲۰ فروند دیگر نیز سفارش داده است. اسپانیا در حال بررسی گزینههای جایگزینی برای هواپیماهای قدیمی خود است و ممکن است به خرید F-35 برای جایگزینی هورنتها و سایر هواپیماهای خود بپردازد.
مالزی
مالزی مدتهاست که با ایالات متحده روابط نزدیکی دارد و نیروی هوایی سلطنتی این کشور ناوگانی کوچک از ۸ فروند جنگنده هورنت را اداره میکند. این تعداد کمترین در جهان است. مالزی در حال حاضر برنامهای برای جایگزینی این جنگندهها ندارد و به گزارشهای اخیر، در حال نهایی کردن قرارداد خرید هورنتهای قدیمی از کویت است. کویت ۲۷ فروند هورنت قدیمی دارد و مالزی ممکن است برخی یا تمامی اینهواپیماها را خریداری کند.
مالزی بهعنوان یکی از کشورهای دارنده انواع مختلف جنگندهها، از جمله ۱۸ فروند جت جنگنده Sukhoi Su-30MKM ساخت روسیه و ۱۲ جنگنده سبک چند منظوره بریتانیایی Aerospace Hawk 200، شناخته میشود. علاوه بر این، این کشور ۱۸ فروند هواپیمای رزمی سبک و پیشرفته آموزشی KAI T-50 Golden Eagle ساخت کره جنوبی را نیز در اختیار دارد. این تنوع در ناوگان نظامی مالزی نشاندهنده سیاستهای متنوع این کشور در حوزه دفاعی است.
با این که مالزی عضو اصلی ناتو نیست، پیوسته به روابط خود با ایالات متحده ادامه داده و به نظر میرسد که نیروی هوایی این کشور، هورنتها را به عنوان یکی از عناصر کلیدی خود حفظ خواهد کرد. این مسئله میتواند به روابط نزدیکتر و همکاریهای بیشتر در حوزه دفاعی بین مالزی و ایالات متحده منجر شود.