بیماری آسم یک بیماری رایج تنفسی است که در آن مجاری تنفسی بیمار باریک و متورم می‌گردد و احتمال دارد حتی مخاط اضافی تولید کند.
این وضعیت بوجود آمده می‌تواند تنفس را دشوار کند و باعث سرفه، صدای سوت (خس خس) هنگام تنفس و تنگی نفس گردد. به طور معمول با هر نفس کشیدن، هوا از طریق بینی یا دهان به داخل گلو و مجاری هوایی شما وارد شده و در نهایت به ریه‌ها می‌رسد. تعداد زیادی مجرای هوایی کوچک در ریه‌های شما وجود دارد که به انتقال اکسیژن از هوا به جریان خون کمک می‌کنند.
علائم آسم زمانی رخ می‌دهد که پوشش مجاری تنفسی بیمار متورم شود و عضلات اطراف آن‌ها سفت گردد. سپس مخاط راه‌های هوایی را پر کرده و میزان هوای قابل عبور را بیشتر کاهش می‌دهد.
همچنین برای برخی از افراد بیماری آسم فقط یک مزاحمت جزئی است اما برای بعضی دیگر می‌تواند یک مشکل اساسی باشد که در فعالیت‌های روزمره تداخل ایجاد کند. حتی ممکن است منجر به بروز حملات آسم تهدیدکننده و خطرناک شود.
انواع مختلفی از آسم وجود دارد و عوامل مختلفی می‌توانند باعث بروز آسم شوند یا حمله حاد ایجاد کنند. اگرچه بیماری آسم به هیچ عنوان قابل درمان نیست اما قابل کنترل است. از آنجایی که وضعیت بیمار غالباً با گذشت زمان تغییر می‌کند، مهم است که مدام تحت نظر پزشک متخصص ریه و دستگاه تنفسی قرر داشته باشد تا علائم و نشانه‌ها ردیابی شوند و در صورت لزوم روند درمان تغییر کند.
در واقع باید گفت بهبودی نسبی بیمار به میزان توانایی او در مدیریت این بیماری بستگی خواهد داشت.
دلایل ابتدلا به بیماری آسم
هنوز مشخص نشده است که چرا بعضی از افراد به آسم مبتلا می‌شوند، اما احتمالاً ترکیبی از عوامل محیطی و ارثی (ژنتیکی) است که باعث ایجاد این بیماری می‌گردد. قرار گرفتن در معرض تحریک کننده‌های مختلف و موادی که باعث ایجاد آلرژی می‌شوند، می‌تواند علائم و نشانه‌های آسم را تحریک کند. عوامل محرک آسم از فردی به فرد دیگر متفاوت است و می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- فعالیت بدنی
- عفونت‌های تنفسی مانند سرماخوردگی
- آلرژن‌های موجود در هوا مانند گرده، کنه‌های گرد و غبار، هاگ کپک، شوره حیوانات خانگی یا ذرات ضایعات سوسک
- هوای سرد
- آلاینده‌ها و محرک‌های هوا مانند دود و گردوخاک
- احساسات و استرس شدید
- مصرف داروهای خاصی از جمله مسدود‌کننده‌های بتا، آسپرین و داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم
- ابتلا به بیماری ریفلاکس معده (GERD) که در آن برگشت اسید معده به مری رخ می‌دهد
- سولفیت‌ها و مواد نگهدارنده موجود در انواع غذاها و نوشیدنی‌ها مانند میگو، میوه خشک، سیب زمینی فرآوری شده و آبجو
آشنایی با علائم بیماری آسم
علائم آسم در افراد مختلف تفاوت دارد. امکان دارد حملات آسم به ندرت اتفاق بیافتند و علائم را فقط در زمان‌های خاص مانند هنگام ورزش کردن مشاهده کنید یا بالعکس با علائم مداوم روبرو شوید. معمولا علائم آسم در جوانان و افراد مسن عبارتند از:
- احساس درد در قفسه سینه
- خس خس سینه در هنگام بازدم که نشانه شایع آسم در کودکان است
- تنگی نفس
- مشکل خواب ناشی از تنگی نفس، سرفه یا خس خس سینه
- مشکل در صحبت کردن
- حملات سرفه یا خس خس سینه که در اثر ابتلا به ویروس تنفسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا بدتر می‌شوند
- خستگی
از نشانه‌های اینکه بیماری آسم در حال بدتر شدن است، شامله موارد زیر است:
- تنگی نفس شما بدتر شده است و نیاز به استفاده مکرر از دستگاه‌های استنشاقی برای تسکین سریع دارید
- علائم و نشانه‌های آسم بیشتر و آزار دهنده‌تر شده است
معمولا نوع آسم شما مشخص می‌کند که بیمار کدام علائم را بروز می‌دهد.
انواع مختلفی از آسم وجود دارد. شایعترین نوع آن آسم برونشیال است که برونش‌های ریه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اشکال دیگری از آسم شامل آسم در دوران کودکی و آسم در بزرگسالان است.
در آسم بزرگسالان، علائم حداقل تا ۲۰ سالگی ظاهر نخواهند شد.
عوارض بیماری آسم چیست؟
عوارض بیماری آسم معمولا عبارتند از:
- باریک شدن دائمی لوله‌هایی که هوا را به داخل ریه‌ها منتقل می‌کنند (لوله‌های برونش) که بر میزان ظرفیت تنفسی شما تأثیر می‌گذارد
- علائم و نشانه‌هایی که در خواب، کار و سایر فعالیت‌ها تداخل ایجاد می‌کنند
- عوارض جانبی ناشی از مصرف طولانی‌مدت برخی از داروها برای درمان آسم شدید
- نیاز به ویزیت‌های اورژانسی و بستری شدن در بیمارستان برای حملات شدید آسم
مطمئنا یک روند درمان مناسب می‌تواند در کنترل مراحل بیماری آسم و جلوگیری از عوارض کوتاه‌مدت و بلند‌مدت ناشی از آن کمک زیادی کند.
توجه داشته باشید که بیماران مبتلا به آسم باید از گردو خاک و آلودگی دوری کنند. همچنین این بیماران نباید در معرض استرس و افسردگی قرار بگیرند.
منبع: لایفاتک
